Krzyże wotywne
To oryginalne, wiekowe krzyże wotywne przeniesione ze wsi Klejniki. W dawnych wsiach wznoszono krzyże, by wyróżnić określone miejsca bądź upamiętnić konkretne wydarzenia, przeważnie tragiczne, z życia lokalnej społeczności. Krzyż jako symbol chrześcijaństwa ułatwiał kontakt człowieka z Bogiem. Poprzez krzyż dawny lud okazywał swoje uczucia, pragnienia, nadzieje
i wyrażał wdzięczność Bogu. Jego opiece powierzano życie poszczególnych osób i losy całych wsi w szczególnie w tragicznych momentach. Stawiano je w różnych miejscach, a obowiązkowo na początku i końcu wsi jako krzyże- stróże. Ważne miejsce zajmowały także krzyże wotywne stawiane w czasie krwawych wojen, epidemii, pomorów i klęsk żywiołowych. Wymownie zaświadczają
o historii.
Dziewiętnastowieczne kute ogrodzenie krzyży przeniesione ze wsi Klejniki
Zabytkowe, ażurowe ogrodzenie przeniesione do skansenu jest datowane na 1899 rok. Zaświadcza o tym moneta znaleziona,
w wyżłobieniu jednego z czterech kamieni stanowiących podstawę ogrodzenia.
Kapliczka słupowa
Kapliczka usytuowana na wyniosłym słupie, zwieńczona kopułką. W skrzynce w miejsce charakterystycznego świątka u katolików umieszczono ikonę Matki Bożej. Kapliczka jest wzorowana na podobnej, zachowanej we wsi Klejniki.
Zabytkowe ule
Ule zostały przywiezione ze wsi Dawidowicze i Kaniuki, wykonane przed laty przez znanego rzeźbiarza ludowego.
